مرکز نوآوری مالی و ثبات

قیمت سهام در بحران مالی

یادداشت ها از طاق

جرالد پی دوایر سپتامبر 2009

• قیمت سهام از اکتبر 2007 تا مارس 2009 تقریباً 50 درصد از اوج به فرورفتگی کاهش یافته است.
• این افت قیمت سهام نسبت به موارد مرتبط با رکودهای قبلی از زمان جنگ جهانی دوم بزرگ است.
• این فروپاشی فوق العاده در قیمت سهام ممکن است نشان دهنده اثرات بحران مالی باشد تا درآمد کمتری از رکود اقتصادی ویژه.

بحران مالی در سپتامبر و اکتبر 2008 با کاهش خیره کننده قیمت سهام همراه بود. شکل 1 شاخص گسترده ای به نقل از Dow-Jones (DJIA) و شاخص S& P 500 را از ژانویه 1990 تا ژوئیه 2009 نشان می دهد.

این کاهش ها مشهودترین تجلی بحران برای بسیاری از افراد بود زیرا تماشای حساب های بازنشستگی خود را کاهش می داد. با این حال ، این کاهش به بهترین وجه به عنوان بازتاب بحران در سایر بازارهای مالی و تأثیرات خود بحران تعبیر می شود (دوایر و TKAC 2009).

سریعتر و بیشتر در مقایسه با هر چیزی که از سال 1990 دیده می شود ، اندازه و سرعت کاهش فوق العاده است. DJIA به نقل از گسترده بیش از نیمی از 51. 1 درصد کاهش یافت-از اوج 14165 در 9 اکتبر 2007 ، به پایین 6،926 در 5 مارس 2009. در حالی که به طور گسترده نقل می شود ، داو-جونز شاخصی از تنها سی شرکت است.

S& P 500 گسترده تر است و نشان دهنده قیمت بزرگترین 500 بنگاه در بورس سهام ایالات متحده است. این شاخص نسبت به اوج خود در 9 اکتبر 2007 ، 56. 8 درصد افزایش یافت و در 9 مارس 2009 به یک نقطه پایین رسید.

محاسبات کاهش از اوج به ماسک سرپایی نزول. بخش عمده ای از کاهش در ایالات متحده در دوره کوتاه در حدود اوج بحران در پاییز سال 2008 رخ داده است. از اوج محلی آن از 1300. 68 در 28 اوت 2008 ، S& P 500 در اندکی بیش از شش ماه 48 درصد کاهش یافت تاپایین آن در 9 مارس 2009. این افت شبیه به کاهش در بسیاری از سایر نقاط جهان است (بارترام و بدنار 2009).

این سقوط های چشمگیر قیمت سهام را در مارس 2009 به سطحی که در بیش از یک دهه دیده نمی شود ، بازگرداند. این شاخص ها از آوریل 1997 برای داو-جونز و سپتامبر 1996 برای S& P 500 کم نبوده است.

داستان برای سهامداران آیا سهامداران از سال 1996 یا 1997 تا 2007 به این نتیجه رسیدند و هیچ بازدهی برای سرمایه گذاری خود برای دوازده یا سیزده سال دریافت نکردند؟این شاخص ها بازده کل دریافت شده توسط یک سرمایه گذار را نشان نمی دهد. هر دو شاخص سطح قیمت سهام را نشان می دهند و سود سهام سرمایه گذاران را دریافت نمی کنند. اما طبق مرکز تحقیقات در مورد قیمت های امنیتی ، حتی شاخص ها از جمله سود سهام نشان می دهد که بازده کامل صفر به نگه داشتن سهام برای بیش از یک دهه است.

کاهش اخیر از منظر طولانی تر نیز زیاد است. شکل 2 S& P 500 را در یک دوره طولانی تر ، 1926 تا ژوئیه 2009 نشان می دهد. افت اخیر بزرگترین از دهه 1930 است.

به دنبال علائم به طور کلی ، رکود اقتصادی با کاهش قیمت سهام همراه است. در شکل 2 ، رکود اقتصادی که توسط دفتر ملی تحقیقات اقتصادی تعریف شده است به عنوان میله های خاکستری نشان داده شده است. در حالی که افت قیمت سهام یک شاخص مناسب برای رکود اقتصادی نیست ، همه رکود اقتصادی با کاهش قیمت سهام همراه است.

رکود اقتصادی با درآمد شرکتهای پایین تر همراه است ، به همین دلیل قیمت سهام قبل یا در هنگام رکود اقتصادی کاهش می یابد. با توجه به رابطه بین درآمد شرکتها ، کاهش قیمت سهام و رکود اقتصادی ، سقوط سریع این رکود اقتصادی می تواند سیگنال باشد که رکود اقتصادی بسیار شدید است ، شاید شبیه به رکود بزرگ در دهه 1930.

از طرف دیگر ، رکود اقتصادی فعلی تا به امروز به طرز چشمگیری شدیدتر از رکود سال 1973 و رکودهای دو برابر 1980 و 1981 نبوده است. شدت کاهش قیمت سهام اخیر در مقایسه با رکود اقتصادی نشان می دهد که افت اخیر در اخیرقیمت سهام تا حدودی به دلیل پیش بینی رکود اقتصادی شدید به دلیل بحران مالی است.

جرالد دوایر مدیر مرکز نوآوری مالی و ثبات در فدرال آتلانتا است. او از پائولا TKAC بخاطر نظرات مفید تشکر می کند. نظرات بیان شده در اینجا ، نویسنده و نه لزوماً درباره بانک فدرال رزرو آتلانتا یا سیستم ذخیره فدرال است.

References Bartram ، Söhnke M. ، و Gordon M. Bodnar. 2009. هیچ مکانی برای پنهان کردن: بحران جهانی در بازارهای سهام در سال 2008/09. مجله پول و دارایی بین المللی (آینده).

دوایر ، جرالد پی. و پائولا TKAC. 2009. بحران مالی 2008 در بازارهای با درآمد ثابت. مجله پول و دارایی بین المللی (آینده).